زیاد تعریف ودی آلن را شنیده بودم اما از کارهای اوتقریبا چیزی ندیده بودم تا اینکه در مراسم گلدن گلوب بعضی از آثار ارزشمند او را در چند دقیقه نشان دادند و منهتن هم بین آنها بود. منهتن را دیدم مرا یاد شبکههای غذایی در اکولوژی انداخت رابطهی بین تعداد کمی از انسانها ار طی چند ماه بخوبی نشان داد و البته پیچیدگی این روابط را بهتر اینکه در سال 1979 همجنسگرایی به این راحتی در آمریکا رواج داشت برایم جالب بود فکر میکردم این راحتی در همین دو دهه بوجود آمده است اما حال باید بگویم قوانین کشور آمریکا برای من بسیار ایدهآل است و میتوانم به راحتی با آنها کنار بیایم.
من به فیلم نمرهی 7و خوردهای دادم الان دقیقا یادم نیست چند دادم ولی باز هم زیاد از نمرهی واقعی که انسانهای دیگر داده بودند اختلاف نداشت و نزدیک بود. فکر کنم همهی فیلمای ودی آلن تو همین مایه هاست.
ممکو پنجشنبه 3/10/92 ساعت 1:29